Voor wie mij een beetje kent, ik praat graag maar houd niet van lullen. Laat mij maar poetsen. Als ik ergens voor ga bijt ik mij daarin vast. Zo ook over het onderwerp wonen.  

De gemeente West Betuwe liet weten: Inwoners met een zorgvraag wonen langer thuis of keren sneller terug naar huis na tijdelijk wonen in een instelling. Hierdoor verandert de vraag naar woonruimte. Maar ook de vraag naar beschikbaarheid van zorg en voorzieningen in de nabije omgeving. Daarom ontwikkelen we samen met zorg- en welzijnsaanbieders en woningcorporaties een woonzorgvisie. Hierin beschrijven we hoe wonen, welzijn en zorg er in 2040 in West Betuwe uitziet.  

“Ook uw input vinden we belangrijk”, schreven ze en dus besloot ik naar een gespreksavond toe te gaan. Ik ben namelijk de jonge vrouw met spasme uit Rumpt die eigenlijk wel op zichzelf wil wonen. Ook omdat het onderwerp passende woonvormen voor verschillende doelgroepen centraal stond vond ik dit de uitgelezen kans om hierbij te zijn. Maar de betreffende avond van 25 september 2023 is ondertussen alweer even geleden.  

Op deze avond gaf ik aan dat er eigenlijk niets is in West Betuwe voor iemand met een lichamelijke beperking die zorgafhankelijk is. Mijn ideeën kon ik tijdens deze avond aangeven. Dit was fijn, maar al gauw stelde ik de vraag: Horen we hier nog iets over terug, worden er echte stappen gezet?  

In de uiteindelijke woning analyse kwam bij het kopje lichamelijke beperking. Het volgende naar voren:  

Mensen met een lichamelijke beperking  

Tussen de (somatische) ouderenzorg en de zorg voor mensen met een lichamelijke beperking bestaat enige overlap. Mensen met een (al dan niet aangeboren) lichamelijke beperking hebben net als ouderen vaak behoefte aan een aangepaste woning en soms ook aan (intensieve) zorg. In dit hoofdstuk brengen we de langdurige zorgvragers met een lichamelijke beperking in beeld, en gaan we in op de vraag naar toegankelijke woningen vanuit deze groep en de groep ouderen in West Betuwe.  

Woonwensen en woonvormen  

Mensen met een lichamelijke beperking hebben allen behoefte aan een goed toegankelijke woning. De mate waarin een woning moet zijn aangepast is natuurlijk afhankelijk van de aard en zwaarte van de beperking. Het is niet belangrijk of een woning grondgebonden is, mits een lift en elektrische toegangsdeuren aanwezig zijn. De woning zelf moet het liefst gelijkvloers zijn en genoeg ruimte bieden in de badkamer voor diverse hulpmiddelen.  

De woonomgeving moet toegankelijk zijn en de woning moet gelegen zijn in de buurt van voorzieningen zoals een huisarts, winkels en ontmoetingsplekken.  

Daarnaast moet er ook voldoende parkeergelegenheid zijn in de directe omgeving, bij voorkeur voor de deur.   

Allemaal punten in een visie op papier. Maar van mij betreft zijn dit geen échte stappen. Daarom besloot ik om op  12 maart 2024 toen erin de raad werd gesproken over de Woonzorgvisie een brief in te dienen. 

De brief: 
 
Woonvormen 

Wat betreft wonen heeft Mienke van Alphen, één van de leden van het Platform Toegankelijk West Betuwe, in oktober 2022 haar wensen in Het Kontakt en de Gelderlander kenbaar gemaakt. Ook tijdens de inspraakrondes voor de WoonZorgVisie heeft zij hierover verteld. Helaas ziet zij haar genoemde suggesties om wonen en zorg op een nieuwe manier in te richten, niet terug in de WoonZorgVisie. Daarom deelt Mienke vanavond graag haar verhaal, nu deze Visie in de gemeenteraad besproken wordt. 

Mijn naam is Mienke van Alphen, ik ben 31 jaar. Ik heb een lichamelijke beperking en ben volledig rolstoelafhankelijk.  
 
Ik woon fijn in West Betuwe. Ik geniet van de mooie omgeving en ik wil in de buurt blijven van mijn familie en mijn werk. Helaas is er in de gemeente West Betuwe geen geschikte woonplek te vinden voor mensen die lichamelijk beperkt zijn en zorg nodig hebben 24 uur per dag of op afroep. Je komt al snel uit bij instellingen voor mensen met een verstandelijke beperking of meervoudige beperkingen maar hier heb ik geen aansluiting bij, omdat er met mijn hoofd niets mis is. Alleen mijn lijf doet niet wat ik wil. Ook wil ik niet in een verzorgingshuis met senioren verblijven. Ik sta midden in het leven, en wil graag gelijkgestemden om mij heen, maar ook gewoon fijn wonen.  
 
Mij is altijd geleerd om te kijken naar wat je wel kan, hierdoor denk ik in mogelijkheden en wil ik een zo zelfstandig mogelijk leven leiden. Lang geleden werd ik getipt over ‘Mindset Wonen’, dit is hét nieuwe bewonersinitiatief voor mensen met een lichamelijke beperking in Nijmegen-Lent, die gebruik willen maken van 24-uurs zorg en regie willen houden over hun leven. Mindset Wonen staat voor zelfstandig wonen in een eigen appartement, ruimte voor ontmoeting en samen regie over de zorg!  

Alle bewoners kopen voor een groot deel de zorg gezamenlijk in via het persoonsgebonden budget. Daarnaast kopen bewoners hun eigen zorgverleners in. Als bewoners regelen zij dus zoveel mogelijk zelf en houden zij de touwtjes in handen. Ook zijn deze appartementen volledig rolstoeltoegankelijk en zijn de woningen ongeveer 75 m² groot. In het appartement zit een ruime woonkamer met open keuken en een grote slaapkamer met aangrenzende badkamer. Deze grootte heb je nodig om te kunnen bewegen als je gebruik maakt van een rolstoel. Het is dus een appartement op maat. Naast de zelfstandige appartementen, is er op de hoek van het appartementencomplex een gemeenschappelijke loungeruimte. Deze kan door de bewoners worden gebruikt om elkaar te ontmoeten, en door de zorgverleners, zodat zij een fijne plek hebben om te zitten als zij niet bij een bewoner aan het werk zijn. Hier wonen dus ook echt alleen maar mensen met een lichamelijke beperking. Dit past precies bij mijn woonwens en zorgvraag. Alleen dit zou betekenen dat ik alles wat ik in West Betuwe heb opgebouwd, mijn sociale netwerk, baan en vrije tijd zou moeten loslaten, en dat ik mijn familie niet veel meer zou zien. Dit is het laatste wat ik wil.   
 
Toen kwam ik op de volgende gedachte. Hoe mooi zou het zijn als er een wooninitiatief als Mindset Wonen bij mij in de buurt wordt gerealiseerd? Een plek met ongeveer tien appartementen die volledig rolstoeltoegankelijk zijn, en daarnaast een gemeenschappelijke ruimte hebben. Het gaat dan om sociale huurwoningen. Het zou geweldig zijn als dit ook in West Betuwe komt, want ik denk dat ik niet de enige ben met deze woonwens. Zouden jullie hiermee mee willen denken/helpen? Dit zou heel fijn zijn!  

Inmiddels is de woonzorgvisie vastgesteld. En de reacties waren na aanleiding van mijn brief positief in de gemeenteraad. Maar is er al iets gebeurd met de plannen? Nee! Ik heb verschillende raadsleden hierop aangesproken, die over de woonzorgvisie gaan en over wonen. Steeds wordt er gezegd: We zijn er mee bezig. Ik kom erop terug. Ook heb ik deze brief naar Kleurrijk Wonen gestuurd, zo’n jaar geleden. Helaas heb ik hier nog geen reactie op gekregen. Ik heb inmiddels een fijn en groter zorgteam, dus ik zie het probleem niet om zo’n mooi initiatief wat ik in gedachte heb neer te zetten in West Betuwe.  

Mijn conclusie is: Het is tijd voor échte stappen. Het is een lange adem. 

Mienke van Alphen