Ik vind dat het tijd is om terug te blikken. Laat ik beginnen met te zeggen dat dit een jaar was met veel positieve stappen voor Platform Toegankelijk West Betuwe, dat bovendien zijn 5-jarig bestaan vierde. Het platform heeft een aanjaagfunctie in West Betuwe, maar kan niet zonder de steun en medewerking van bewoners, de gemeente, organisaties en ondernemers. Door samen op te trekken ontstaat er meer bewustwording én wordt er meer bereikt.

Er zijn veel activiteiten en samenwerkingen aangegaan. Zo hielp het OndernemersNetwerk voor Groei (ONVG) bij het maken van een toegankelijke website, het formaliseren van een stichting en het realiseren van een promovideo. Met Lingefilm, Bibliotheek Rivierenland en De Pluk werd samengewerkt aan activiteiten tijdens de Week van de Toegankelijkheid. Ook met de gemeente is er regelmatig contact, onder meer over richtlijnen voor toegankelijkheid, toegankelijke looproutes, stemlokalen, sporten, de zorg- en woonvisie en het toegankelijk maken van de openbare ruimte, speeltuinen, toiletten, gebouwen en dorpshuizen. En natuurlijk nog veel meer!

Het platform is een warm netwerk van actieve bewoners met en zonder beperking. In 2026 zijn er weer genoeg acties te ondernemen, en daarom nodigt het platform bewoners en organisaties uit om mee te doen. Interesse om hierbij aan te sluiten? Neem dan contact op met Mienke van Alphen via toegankelijkwestbetuwe@gmail.com Meer informatie staat op toegankelijkwestbetuwe.nl.

Als oprichter en voorzitter vind ik het een eer om dit te mogen doen. Ik ga ervan uit dat we komend jaar nog veel meer bereiken op het gebied van inclusie en toegankelijkheid. Het begint namelijk met bewustwording — daar ben ik van overtuigd! Ook de Q&A in De Pluk is iets wat me is bijgebleven en waar ik positief op terugkijk.

Naast mijn bezigheden voor het platform bezocht ik de tentoonstelling Ik ben gewoon hier in Utrecht. Er was veel te zien, zelfs over gebeurtenissen van vóór mijn geboorte. Zo hingen er foto’s van mensen met een beperking die in 1988 het spoor op Utrecht Centraal blokkeerden uit protest tegen nieuwe stoptreinen, treinen waarin zij niet zonder hulp — of helemaal niet — konden reizen. Met teksten als “Laat de nieuwe trein toegankelijk zijn” maakten zij hun eisen duidelijk. Ook werd zichtbaar hoe mensen met een beperking in de vorige eeuw(en) extreme dingen hebben meegemaakt: vastgebonden worden, weggestopt worden, niet mogen bestaan. Dat maakte indruk. Ik realiseerde me opnieuw hoe blij ik mag zijn dat ik in 1992 ben geboren.

Daarnaast werd de onderwaterfilm Creating the Spectacle, Finding Freedom vertoond. Daarin is te zien hoe kunstenares Sue Austin in haar speciaal aangepaste onderwaterrolstoel door de diepe oceaan tussen de vissen duikt. Dat zou ik ook wel willen! Normaal ben ik niet zo van musea, maar dit was een bijzondere ervaring.

Ook besloot ik afgelopen zomer samen met mijn vader een dagje Amsterdam te bezoeken. We hebben de hele dag doorgebracht in deze mooie stad, midden op de Dam gegeten en ik wilde graag naar het monument van Peter R. de Vries. Het was bijzonder om daar te zijn. West Betuwe blijft prachtig, maar de grote stad heeft ook zeker wat! Daarnaast bezocht ik meerdere theatervoorstellingen — als je lacht, is het leven veel mooier — en ging ik naar verschillende festivals en muziekconcerten. Ik krijg er energie van en ik kijk uit naar volgend jaar!

Mienke van Alphen